«شهید حسین ادبیان» که بود و چه کرد؟

 پیکر مطهر امیرسرلشکر شهید «حسین ادبیان» از فرماندهان غیور ارتش در جریان تفحص در ارتفاعات ۱۱۵۰ متری بازی‌دراز پس از ۳۸ سال کشف و شناسایی شده است.

سرهنگ حجت‌الله نور‌اللهی رئیس اداره ایثارگران قرارگاه منطقه‌ای ارتش در غرب کشور، در خصوص زندگی‌نامه شهید ادبیان را روایت می‌کند.

وی در ابتدا صحبت خود را به فرمایشات مقام معظم رهبری در خصوص شهادت شهید ادبیان و شهید شیرودی آغاز کرد که می‌فرمایند:« شهید شیرودی و شهید ادبیان این دو نظامی مسلمان برای ما خیلی حرف‌ها دارند. وجود اینگونه عناصر در ارتش جمهوری اسلامی خیلی معنا دارد. این دو قهرمان در راه خدا جنگیدند و شهید شدند».

نور‌اللهی در خصوص زندگی‌نامه شهید ادبیان، اظهار داشت: سرلشکر شهید حاج حسین ادبیان در بیستم مردادماه سال ۱۳۳۰ در روستای مرادحاصل از توابع شهر کرمانشاه در یک خانواده مذهبی و متدین پا به عرصه گیتی نهاد. همنشینی و شرکت پدر بزرگوار شهید در مجالس مذهبی با روحانیت مبارز سال‌های قبل از انقلاب از قبیل شهید گرانقدر آیت‌الله اشرفی‌ اصفهانی، مرحوم آیت‌الله حاج مجتبی حاج آخوند منجر به ترویج فرهنگ ناب اسلامی و تقویت بنیه ایمان خانواده این شهید گرانقدر شد.

رئیس اداره ایثارگران قرارگاه منطقه‌ای غرب کشور افزود: دوران تحصیل ابتدایی و متوسطه این رادمرد باغیرت در کرمانشاه سپری شد تا اینکه در تاریخ ۱۸ آذرماه سال ۱۳۵۱ با انگیزه دفاع و حس میهن‌پرستی از طریق شرکت در کنکور ورودی دانشکده افسری به استخدام ارتش درآمد.

وی تصریح کرد: شهید ادبیان دوران سه ساله دانشکده افسری را در تاریخ یکم مهر‌ماه سال ۱۳۵۴ با موفقیت به اتمام رسانده و برای طی دوره مقدماتی رسته پیاده، راهی شیراز شد و پس از فراغت از تحصیل، به منظور حراست از مرز و بوم کشور به منطقه غرب اعزام و در طول سه سال پایانی حکومت منحوس پهلوی مبارزات و روشنگری ایشان که الهام گرفته از تربیت اسلامی در بطن خانواده مذهبی و بالاخص پدر بزرگوارشان بود، توسط ساواک و اداره اطلاعات وقت در بند رژیم طاغوت گرفتار می‌شود.

نوراللهی در ادامه گفت: با پیروزی انقلاب شکوهمند اسلامی شهید بزرگوار از زندان طاغوت آزاد و با عنایت به روحیه مجاهدانه و دلاورمردی که در ذات این افسر رشید اسلام بود، بلافاصله به‌منظور سامان دادن به اوضاع کردستان در اوایل سال ۵۸ به منطقه ناآرام و پرآشوب شهر سقز (تیپ ۲ لشگر ۲۸) مأمور شد و به حفاظت از پادگان در مقابل هجوم ناجوانمردانه عناصر نفاق، کومله، دموکرات، حزب توده و کمونیست‌ها که در آن زمان همه  آن فرقه‌های فعال بودند به انجام وظیفه پرداخت و از سقوط آن پادگان جلوگیری به‌عمل می‌آورد.

وی خاطرنشان کرد: شهید ادبیان پس از آرامش بخشیدن به وضعیت پادگان مذکور و ایجاد ثبات نسبی در  آن منطقه، با توجه به بروز آشوب و اغتشاش در شهر پاوه و محاصره آن شهر توسط عناصر گمراه جدایی‌طلب، در کنار شهیدان والامقام چمران و صیاد شیرازی در شکست حصر پاوه نقش بی‌‌بدیلی را ایفا می‌کند.

به گفته سرهنگ نوراللهی، شهید ادبیان در تاریخ چهارم اسفندماه سال ۵۸ به گردان ۱۶۶ تکاوران مالک اشتر لشگر ۸۱ زرهی کرمانشاه منتقل می‌شود.

رئیس اداره ایثارگران قرارگاه منطقه غرب یادآور شد: شهید ادبیان در تاریخ ۲۰ فروردین‌ماه سال ۵۹ تا پنجم اردیبهشت ماه همان سال در سمت فرمانده گروه رزمی بهمن (ترکیبی از گردان پیاده و تانک) با کمال شجاعت تمامی ماموریت‌های رزمی را انجام داده و با اجرای گشتی شناسایی‌های مکرر تا پاسگاه عراق پیش رفته و با به اهتزاز درآوردن پرچم مقدس جمهوری  اسلامی ایران در پاسگاه باویسی، افتخاری کم‌نظیر برای نظام نوپای مقدس انقلاب اسلامی کسب کرد، لذا بدین منظور برای وی درخواست قدردانی و تشویق شد و در تاریخ دوم مهرماه سال ۵۹ به اتفاق امیر سرلشگر شهید حسین شهرام‌فر، امیر سرتیپ احمد دادبین (فرمانده نزاجا در سال‌های بعد)، سرلشگر شهید علیداد همتی، امیر سرتیپ حسام هاشمی، به یک درجه تشویقی نائل و در همان زمان به ترفیع سروانی مفتخر شد و همچنین با توجه به رشادت‌های مکرر این دلاور کرمانشاهی یک سفر حج تمتع به‌عنوان تقدیر به ایشان اهدا شد. وی اظهار داشت: شهید سرافراز در تاریخ یکم اسفندماه سال ۵۹ با درجه سرگردی به‌ عنوان فرمانده گردان تکاوران مالک اشتر انتصاب یافت و در آزادسازی ارتفاعات قراویز، آهنگران و تنگ حاجیان حماسه‌هایی ماندنی آفرید.

نوراللهی ادامه داد: به‌ دنبال اشغال ارتفاعات بازی‌دراز توسط قوای بعثی و مزدور عراق، این شهید شاخص ملی با طرح‌ریزی عملیات هلی‌برن با به‌کارگیری زبده‌ترین، ماهرترین و شجاع‌ترین افسران، درجه‌داران، سربازان و تکاوران به‌ وسیله چهار فروند بالگرد در تاریخ دوم اردیبهشت‌ماه سال ۶۰ به ارتفاعات سوق‌الجیشی بازی‌دراز به قلب بعثیون کافر و تا بن دندان مسلح عراق هلی‌برن کرده و یورش برده و شکاف عظیمی را در جبهه خصم پدید می‌آورد و موجبات آزادسازی ارتفاعات مذکور را که به‌عنوان چشم و دیدگاه صدام محسوب می‌شد، فراهم می‌کند.

وی در ادامه، افزود: سرانجام این دلاورمرد ارتش توحید به همراه همرزمان مظلوم و شجاعش پس از انهدام تجهیزات و به هلاکت رساندن تعداد بیشماری از قوای متجاوز دشمن، درحالی که تا آخرین فشنگ خود را به سینه خصم زبون شلیک کرد، به فیض شهادت نائل آمد و با توجه به تک‌های متجاوز بعثیون عملا انتقال پیکر مطهر ایشان و همرزمانش به وطن میسر نشد و لذا به‌مدت ۳۸ سال این عزیز در آن ارتفاعات صعب‌العبور جاویدالاثر ماند.

نوراللهی یادآور شد: با لطف و عنایت الهی و با تلاش و همکاری کمیته تفحص و جستجوی مفقودین ستاد کل نیروهای مسلح،  سرانجام در هفتم تیرماه سال ۹۸ پیکر مطهر این شهید گرانقدر تفحص و پس از انجام آزمایش DNA به تأیید ستادکل نیروهای مسلح و خانواده معزز ایشان رسید.

این مسؤول گفت: این شهید بزرگوار با شهادت‌طلبی عاشقانه، ایثارگری کریمانه، تواضع، زهد و مناعت طبع، صلابت، خالقیت و عزت نفس با گمنامی و دوری از شهرت‌طلبی و با تدبیر شایسته و غیرت، شجاعت و جوانمردی دین خود را به میهن اسلامی ادا کرد.

وی تصریح کرد: اهمیت موضوع شهادت این افسر جوانمرد به حدی بود که توسط رسانه‌های صدام جنایتکار مکررا پخش می‌شد و ابراز مسرت و شادی می‌کردند؛ همچنین اهمیت این خبر دردناک و جانسوز برای ایران به حدی بود که توسط ستاد مشترک ارتش جمهوری اسلامی در اخبار سراسری روز چهارشنبه مورخه چهارم اردیبهشت‌ماه سال ۶۰ به‌عنوان  اولین خبر در رأس اخبار آن روز قرار گرفت و توسط استاندار وقت مدت یک روز عزای عمومی در کرمانشاه اعلام شد و شهید گرانقدر آیت‌الله اشرفی‌اصفهانی در نماز جمعه ششم اردیبهشت‌ماه همان سال محور اصلی خطبه‌های نماز جمعه را به بیان مراتب اخلاص و ویژگی‌های این عزیز اختصاص دادند.

نوراللهی تاکید کرد: در طول این مدت ۳۸ ساله والدین شهید (پس از فوت پدر گرانقدر شهید در سال ۷۴) مادر مکرمه شهید تاکنون از دریافت هرگونه حقوق و امتیاز قانونی شهادت فرزندشان پرهیز کرده‌اند.

رئیس اداره ایثارگران قرارگاه منطقه‌ای غرب ادامه داد: در راستای تکریم خانواده شهدا، از طریق تعاونی مسکن ارتش یک قطعه زمین در میدان آزادگان کرمانشاه به خانواده شهید تعلق گرفت که والدین شهید زمین مذکور را به‌ منظور تعمیر مسجد حاج شهبازخان اهدا کردند، لذا بدین منظور به فرزند مرحوم آیت‌الله مجتبی حاج آخوند نامه‌ای مبنی بر اجازه فروش و هزینه کردن و پول آن برای ساخت مسجد از سوی خانواده شهید تقدیم شد.