شورای اجتماعی استان در حالی برگزار شد که به نظر می رسد مسئولین استان کرمانشاه تمایل دارند چرخ را دوباره اختراع کنند.! با گذشت سال ها از فعالیت سمن های استان و کسب تجربه بسیار زیاد در حوزه های مختلف از جمله حوزه آسیب های اجتماعی که همیشه مبتلابه استان بوده، انتظار می رفت در […]
شورای اجتماعی استان در حالی برگزار شد که به نظر می رسد مسئولین استان کرمانشاه تمایل دارند چرخ را دوباره اختراع کنند.! با گذشت سال ها از فعالیت سمن های استان و کسب تجربه بسیار زیاد در حوزه های مختلف از جمله حوزه آسیب های اجتماعی که همیشه مبتلابه استان بوده، انتظار می رفت در این جلسه از منتخبین شورای توسعه و حمایت از تشکل های مردم نهاد و سمن های فعال و دارای رزومه مناسب دعوت به عمل آید، زیرا آنها بهتر هر مدیری می توانند مسائل و مشکلات اجتماعی استان را تشریح کنند .
همه به یاد داریم، دوم اردیبهشت سال جاری در رسانه ها اعلام شده که موضوع مشکلات و معضلات اجتماعی استان در دستور کار شورای اجتماعی کشور قرار گرفت. تا جایی که رسانه دولت این اتفاق را « اقدامی کم سابقه » معرفی کرد. در ادامه کار موضوع محله آقاجان با سر و صدای رسانه ای و بازدیدهای مکرر استاندار و معاونین ایشان و حتی حضور وزیر کشور و نهایتا، اقدام به تخریب ۹۴ واحد مخربه که قرار بود این اماکن تخریبی تبدیل به فضای ورزشی و زمین بازی برای کودکان آقاجان شود(ایرنا کد خبر: ۸۵۰۸۹۸۵۲). همانطور که همه می دانند متاسفانه بعد از تخریب خانه ها علاوه بر اینکه زمین بازی ساخته نشد هنوز نخاله های ساختمانی هم به خارج از محله منتقل نشده است.!!
هر چند از مصوبات جلسه شورای اجتماعی استان خبری در دست نیست اما بر اساس اخبار شنیده شده موضوعاتی شبیه به سروسامان دادن به محله آقاجان مطرح شده که در جای خود بی نظیر است.
بر اساس خبر پرتال استانداری برنامه ای در این جلسه طرح شده است تحت عنوان «شوق زندگی»، هدف این طرح حمایت از کودکان آسیب دیده و فراهم نمودن بازگشت آنها به کانون گرم خانواده است. به لحاظ شکلی بازگشت کودکان آسیب دیده به کانون گرم خانواده بسیار خوب و ارزشمند می باشد اما این مهم در نظر گرفته نشده که اغلب این کودکان دارای خانواده های آسیب دیده از معضلات اجتماعی هستند و به نوعی این کودکان خود قربانی خانواده های خود هستند.
نهایتا اینکه انتظار می رود که استاندار محترم ابتدا از ظرفیت های موجود شامل سمن ها، ساختارهای موجود و مطالعات علمی انجام گرفته، استفاده بهینه کند و آنها را که سال ها برای شان هزینه های مادی و معنوی صرف شده را به حال خود رها نکند. ساختار سازی به غیر از تحمیل هزینه سودی ندارد بلکه ابتدا باید بتوانیم ساختار موجود را مدیریت کرده و در صورت نیاز با نظر کارشناسان مربوطه اقدام به ایجاد ساختار جدیدی بنماییم. لذا راه اندازی قرارگاه فرهنگی که از سوی استاندار محترم پیشنهاد شده است به نظر می رسد ساختاری به ساختارهای موجود اضافه می کند که خروجی مشخصی نخواهد داشت.
دیدگاهتان را بنویسید