بررسی اصول علم سیاست آبگوشتی یان فلانی و فلانی

عمو یادگاری خوابی یا بیدار ؟

به قلم: حشمت الله سلطانی

عمو یادگار پس از سالیان متمادی به مسافرت رفت و به بنده ی حقیر به عنوان یک سیاست پیشه ی اهل فن سپرد تا اثر جدیدش را که بر آن نام پرسشهای « اصول علم ریاست آبگوشتی » گذاشته، بررسی کنم. البته بنده نیز از آن جا که کمی تا حدودی اهل تواضع هستم و بر مشورت و هم افزایی باورمند، از اهل سیاست و کیاست خواستم تا مرا در این راه دشوار، رهنمون باشند و حال اگر چیزی می گویم تنها از مغز و مخیله خودم نیست و حاصل چندین نشست مشورتی است:

می گویند فلانی و فلانی چون پول می پاشند و آبگوشت می دهند؛ یا این که برای شان پول می ریزند و پشت و پول و پله دارند، خود به خود رای می آورند و می ماند دعوا و رقابت فشرده و شدید و کشمکش و طناب کشی و گرز افکنی برای یک نفر. فلانی و فلانی هم تایید بشوند، آراء را می شکنند، فلان سیاست ندار سیاسی باز، بار دیگر برنده می شود و اگر مجلس سنایی وجود داشت، سناتور اندر سناتور می شود و استان ما باز به تفسیر آش همان آش و کاسه همان کاسه می نشیند. این که فلانی مردی فرهنگی و نجیب و سر به زیر و سر به راه و گوش به مشت و این هاست هم هیچ فایده ای برایش ندارد. به فضل الهی هیچ فاضلی بر سریر تعلیم و تعلم نمی رود و هیچ فانوسی از غرب طلوع نمی کند، چرا که فخر این جهان و آن جهان هم پا به رکاب گذشته و از لحاظ سیاست بازی و آبگوشت شناسی دست کمی از این همه فلانی که پا به عرصه ی رقابت گذاشته اند، ندارد.

 عمویادگار در اثر فاخر خود، صراحتا گفته است مردم باید رای دهند، خواه فلانی باشد یا فلانی، مهم آن است که کسی نداند اصولا این فلانی ها از کجا آمده اند و چطور شده است که به فلان جا رسیده اند و یا این که هر فلانی فقط خر خودش را می راند و به فکر خرگاه خودش است !