حمله پیشدستانه پوتین به ترمیم روابط ایران با غرببهره برداری از ۱۱۲۰ میلیارد تومان طرح سرمایه گذاری صنعتیپناهیان و انتقاد صریح از دو قطبی سازی کیهان!/ واکنش تند کیهان به اظهارات پناهیاننمیتوان با پاک کردن صورت مساله، جوانان را قانع کردافشای برنامه محرمانه پوتین برای حمله به ناتوتفکر دلفینیببینید/از اجرای سرشماری کشاورزی به مدیت یک ماه خبر دادببینید/ استان کرمانشاه فرمانده خوب و توانمندی دارد
مهدی فتاحیان
نگاه خوشبینانه این است که با آغاز سال جدید انتظار و امید به تغییر و بهبود شرایط ایجاد شود. زیرا امید موجب حرکت به سوی آینده و تلاش برای تغییر وضع موجود خواهد شد.
با توجه به برگزاری انتخابات در سال گذشته و به دور دوم کشیده شدن آن، باز هم تب تند انتخابات در کشور وجود دارد. هر چند تقریبا تکلیفِ ترکیبِ مجلس شورای اسلامی مشخص شده است و متاسفانه به دلیل عدم حضور مردم در پای صندوق های رای، تندترین جریان سیاسی کشور قدرت را بدست گرفت و این می تواند بدترین کابوس کشور و مردم باشد.
با عنایت به قدرت گرفتن جبهه پایداری در مجلس و خط ونشان کشیدن برای مردم و اعلام برنامه اصلاحِ فرهنگی، شدت گرفتن فشار بر مردم قابل پیش بینی خواهد بود. و بدتر اینکه این جریان سیاسی از کاسبان تحریم هستند و با عنایت به اینکه تحریم برای آنها نعمت است، لذا انتظار به تفاهم رسیدن با قدرت های جهانی به منظور کاهش فشار بر مردم ایران، سرابی بیش نخواهد بود.
شاید مکمل این بدبختی، به قدرت رسیدن ترامپ در آمریکا باشد. با به قدرت رسیدن وی در آمریکا و حضور دو جریان تند‌رو در دولت های ایران و آمریکا، روزگار بدی رابرای مردم ایران رقم خواهند زد.
همانطور که همه می‌دانیم مردم از این دولت و شرایط موجود به تنگ آمده‌اند و از تغییر این دولت و ساماندهی اوضاع کشور استقبال خواهند کرد. لذا تغییر این دولت و بهبود شرایط موجود، از طریق صندوق های رای بهترین راه برای تحقق خواست و اراده مردم است.
شکی نیست در صورت عدم حضور مردم در پای صندوق های رای و استمرار حضور این جریان تمامیت خواه در راس قدرت کشور، به زودی کشور را به سوی حکومت اسلامی سوق خواهند داد و جمهوریت نظام را به محاق خواهند برد.
این جریان سیاسی همانطور که از بنیانگذار نظام امام خمینی(ره) عبور کرند به زودی از رهبر معظم انقلاب نیز عبور خواهند کرد و هدف آنهابدست آوردن تمام ارکان قدرت در کشور است.
بدیهی است که مانع و نگرانی آنها، قدرت ها و اپوزیسیون خارجی نیست،بلکه تنها نگرانی شان صندوق رای و احتمال حضور مردم و ناچار شدن آنها برای ترک قدرت است.
با توجه به سابقه راه یافتگان به مجلس دوازدهم و بررسی نگاه سیاسی و جریان سیاسی حامی آنها به راحتی می توان دریافت که قدرت سیاسی در کشور به کدام سو خواهد رفت و آینده ما مردم ایران چه خواهد شد.
لذا تا زمانیکه دیر نشده و زمان از دست نرفته است باید به خود آییم و با درک شرایط سخت امروز، فردا را پیش‌‌بینی کنیم.
دیدگاهتان را بنویسید